مقایسه عوامل مؤثر بر توسعه کشت گیاهان معطر بین دو گروه گل کاران و گل کاران گلاب گیر در شهرستان کاشان

با توجه به متکی بودن اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی، گیاهان دارویی و معطر علاوه بر نقش خاصی که در اقتصاد داخلی دارند، می توانند تأثیر به سزایی در امر صادرات غیرنفتی داشته باشند. یکی از راهکارهای توسعه تولید این گیاهان توسعه فرآوری آنان است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فرآوری در توسعه کشت گیاهان معطر شهرستان کاشان انجام شد. به طور کلی این تحقیق از نوع پیمایشی بوده که جمع آوری اطلاعات آن با استفاده از پرسش نامه که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (بالای 7/0) و روایی آن با استفاده از پیشنهادهای متخصصان تأیید شده، انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل پرورش دهندگان گیاهان معطر این شهرستان بوده که 250 نفر از آنان به صورت نمونه گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره های توصیفی و استنباطی نظیر فراوانی، میانگین، ضریب تغییرات و در نهایت آزمون من ویت نی و آزمون t استفاده گردید. با مقایسه عوامل مؤثر بر توسعه کشت گیاهان معطر بین دو گروه پرورش دهندگان و پرورش دهندگان فرآوری کننده، مشخص شد که میزان رضایت از درآمد انواع گیاهان معطر و میزان انگیزه های اقتصادی در گروه گل کاران گلاب گیر بالاتر بوده است و همچنین مشخص گردید که پرورش دهندگان فرآوری کننده درصد بیشتری از کل اراضی خود را به کشت گیاهان معطر اختصاص داده و از این شغل رضایت بیشتری داشته و در آینده نیز تمایل بیشتری به پرورش این گیاهان نشان دادند.